22 Ekim 2010 Cuma

Sonrası

Yalnız başına büyük hayaller kuran adam
Arkadaşlarıyla küçücük hayalleri çıtır çıtır ezerek devam ediyor şu kır yoluna.
Zamanında tek başına karanlığın önüne dikilip aç olduğunu haykıran adam o.
Yığınların içinde dertli, yuvasız bir karınca gibi,
gözleri, içinde iki kara balığın gezindiği yosunlu bir havuz,
Yumruğunu zorla kaldırıyor havaya;
kalabalık ittirmez, gömleğinden çekiştirilmezse
hali yok
yıllarca duracak aynı yerde
cesedinin tebeşirle beceriksizce çevrelendiği,
sınırları, insanoğlunun yalak kapasitesini aşmayan o geniş meydanda
Yapayalnız kalıncaya dek bir tek laf etmeyecek
Denizin kenarında bir bankta mesela,
kocaman hayaller kuran adam o.
Kuşkum yok,
kendini yunus zanneden ölümün suratına bağıracak kendinden emin:
“Tek Yol Devrim!”
Altyazı geçecek aynı anda sözlerinin altından:
“Sadece Yalnızken!”

Hiç yorum yok: