İnsanlara eziyet etmekten hoşlanan zalim yoksul bir dervişin kafasını taşla yardı. Zavallı derviş sesini çıkarmadı ama başını yaran taşı alıp sakladı.
Gel zaman git zaman, günlerden bir gün, padişah öfkelenip zalimi kuyuya attırdı. Derviş kuyunun başına vardı, sakladığı taşı kafasına atınca zalim sordu:
Sen kimsin?
Derviş kendini tanıttı, zalim merak etti:
Bugüne kadar nerelerdeydin?
Derviş:
Korkumdan yanına uğramadım, fırsat şimdi çıktı.
Şeyh Sadi diyor ki: “Keskin tırnağın yoksa, sabırlı ol, çıkmasını bekle.”
İlhan Selçuk’un Pencere köşesinden alınmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder