6 Eylül 2012 Perşembe

Gerçekten Hissettiğimde


Rüzgarı gerçekten hissettiğimde ruhumun birden uçuvereceğinden eminim
Havada bir iki tur attıktan sonra tepemdeki dala konacağından
Mavi ışıltılar çakan gözlerini aşağıda şaşkın,
geleceğe bakmaya çalışan bedenime dikeceğinden
Suyu gerçekten hissettiğimde
duygularımın içinde bir yunus gibi neşeyle yüzeceğimden eminim
bilinçaltımın karanlık dalgalarında can çekişen küçük teknelerin yanından süzülüp
havaya sıçradığımda
yüzlerce yıl donup, tarihe güzel bir poz bırakacağımdan
Toprağı tamamen hissettiğimde
ilk defa gerçekten uyuyacağımdan eminim
rüyaların canlanacağı kadar derin
çırılçıplak tombalak atan o küstah çocuğu sonunda alkışlayabilecek periler
bir gülüş binlerce çiçeğe dönüşecek
kış eteklerini çekip uzaklaşırken dev uyanacak homurtularla
beni koca avucuna alıp havaya fırlatacak
gökyüzünün ötesine
bir daha hiç düşmeyeceğim yere...
Orada
mutlak yalnızlığımda
gerçekten hissedeceğim ateşi
Göğsümü kavuran
aklımı tutuşturan
kelimelerimi küle düşüncelerimi kurumlara, ihtirasımı yalımlara dönüştüren
bir nefesten ibaret olacak yazılmış kaderim...

2 yorum:

cego dedi ki...

Bu şiiri gerçekten hissettim.

cego dedi ki...

Bu şairin dikenelle yazılmış yüreği.