ÇOKTAN ÖLMÜŞLER

Kargalar sokağa atılmış düşüncelerin peşinde, kanatlarında küçük bombalar. Karanlık bir sis sarmış yolları ve oluşmamış insan yüzleri. Anlamsız kıkırdamalar sürükleniyor aptallık rüzgarında. Balkonlarda utanç bayrakları. Savaştan korkanlar televizyonla dövüşüyor sıcak salonlarda. Ve incecik, cılız bir yağmur başlıyor aniden. Akıp gidiyor beyinler, tutunamıyor geçmişin gölgesine. Delirmiş gibi bağırıyor doğmamış çocuklar. Boşuna. Uyanmayacak bir türlü çoktan ölmüşler...