9 Eylül 2007 Pazar

ÇOKTAN ÖLMÜŞLER

Kargalar sokağa atılmış düşüncelerin peşinde, kanatlarında küçük bombalar. Karanlık bir sis sarmış yolları ve oluşmamış insan yüzleri. Anlamsız kıkırdamalar sürükleniyor aptallık rüzgarında. Balkonlarda utanç bayrakları. Savaştan korkanlar televizyonla dövüşüyor sıcak salonlarda. Ve incecik, cılız bir yağmur başlıyor aniden. Akıp gidiyor beyinler, tutunamıyor geçmişin gölgesine. Delirmiş gibi bağırıyor doğmamış çocuklar. Boşuna. Uyanmayacak bir türlü çoktan ölmüşler...

1 yorum:

saykolog dedi ki...

Mucizelere inananlar, voodoo büyücülerine ruhlarını satıp, ölen değerlerini kendilerine itaat etmesi için, tekrar dirilttiriyorlar. Tek sorun bu insanların da artık zombi olduğu. Ne kadar ironik?