Tom Waits - Just The Right Bullets

Ormanın derinliklerinde küçük ağaçlar saklambaç oynuyor. Kovalıyorlar yerlerini belli eden kargaları. Çiçekler kaçışıyor dört bir yana. « Susun, » diyor birden iki yüz yaşlarında bir meşe. « O geliyor. » Hareketsiz rüzgarı dinliyorlar kabukları korku çıtırtıları içinde. Geçiyor sonra o ağırdan. Dünyanın varoluşundan beri burada olan. Sararıyor ağaçların yaprakları, dökülüyor yaşlı adamın karanlığına. Ve sonbahar geliyor peşi sıra...

In the deep far of the forest, small trees are playing hide and seek, chasing sometimes the crows who are revealing their hideouts. All of a sudden, a redtree in his two hundred ages is whispering: “Silence. It’s him, coming.” The inhabitants of the forest are submerging into an awkwardly long silence, still, while their barks are crackling with fear. And then, he is passing bit by bit. Him, who is here, since the beginning of the ages. The leaves of the trees are turning pale and falling off to the darkness of the old man. And autumn comes following him…