Büyük Karar

Yıllar yıllar önce küçük bir çocukken (ilkokulda olmalıyım) herşeyi, yaşanabilecek herşeyi gördüm. Üstüme akan görüntü sağanağında kafam döner, gözlerim yaşarırken düşünmeye başladığımı hatırlıyorum. Bir karar vermem gerektiğini biliyordum. Hemen orada. Gözlerim arada bankonun üstündeki bıçağa kayarken elimde tuttuğum çayın masaya döküldüğünden habersizdim. Annem sofrada başını hafif öne uzatıp sordu: "Çağan, iyi misin evladım?" Bir an ne diyeceğimi bilemeden durduktan sonra cevap verdim: "Yemek tuzsuz olmuş." Ve o sırada  o büyük karar bir şerit gibi geçti aklımdan. Yaşayacaktım bu yaşamı anasını satayım.