5 Aralık 2009 Cumartesi

Yansıma

Gece...
Balkonda gördüm babamı.
Bir yansımaydı önce
Sonra…
Yerime geçti ansızın
yansıyamayışımı izliyordu şimdi gülerek
kahkaha atamayışımı onun gibi
dimdik duramayışımı…
Tüylerim ayakta
soğuk rüzgarlara batmış
yapayalnız, düşkün bir kedi gibi miyavladım yüzlerce kere
Tüm oda benden tarafa geçip, şımarıklığıma sarılıncaya kadar da
susmadım.

Hiç yorum yok: