Bugün insanlar kendileri varolmak için kameraya ihtiyaç duyuyorlar, filmin varolması için değil. Bir zengini ya da bir fakiri, bir garibanı alıp çekiyorlar. “Darfur üzerine bir film yapıyorum” deniyor mesela. Halbuki Darfur ile yapman lâzım ya da Darfur’un yanında. Kesin olan bir şey var ki, Darfur üzerine değil. Arkada ve yukarıdalar; über komando!
---
Bugün sinemada tek bir şey geçerli: High definition. Zaten her şey ultra, her şey yüksek tanımlı. Bu “yüksek” hikayesi oldum olalı bana acayip gelmiştir: Yüksek komiserlik, yüksek fikir, çok acayip… Yüksek otorite, yüksek sadakat, yüksek eğitim, yüksek sosyete, yüksek güvenlik, yüksek denetim, yüksek komutanlık, yüksek yargı, çok yüksek majesteleri… Empresyonistler “high definition” değil miydi? Alçak Fransız resmi!
---
Yeni Dalga’nın başından beri benim için kurgu ve belgesel aynı şey. Yazı ve tura, paranın iki yüzü, ama para, aynı para, yani üçüncü şahıs. Annemin hocası ünlü filozof Brunschvicg’in dediği gibi: “Biri ötekinin içinde, öteki birinin içinde ve bunlar üç kişi.” Mesela, İsrail bağlanmında söylersek, İsrail kurgu tarafında, diğerleri belgesel.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder