Uyuyorum.
Yüzümde oynaşan öğle güneşini hissetsem de
Ağzım kıpırtılar içinde,
anlamsız kelimelerle sarıldığımı bilsem de
uyuyorum
Keder balıkları beynimde ağır hareketlerle dolanırken
deliliğin acı suyu, dudaklarımdan çeneme doğru kayarken
onlarca kez gözlerim körlüğe açılır
korkuyla yerimden fırlarken
uyuyorum
Ayaklarımın dibinde küçük solukları bir kedinin
Annem mutfakta şarkı söylüyor
Çayın kokusu geziniyor burnumun üstünde
Pikabın cızırtılarından o devasa konçerto
Kapıyı açıp bana baktığını
gülümsediğini
ayaklarını sürüyerek odasına yürüdüğünü algılayabiliyorum babamın
Ben uyuyorum
mışıl mışıl
dizlerim karnımda
ellerim bacaklarımın arasında…
Uyansam
her şeyin
bir anda kaybolacağını biliyorum…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder