Sustuğum için yargılamayın beni
ağzım yok, satıldı
göremediğim için ayıplamayın
gözlerimi aldınız doğduğumda
karanlığa siz çevirdiniz onları,
ve sonuna kadar kıstınız kıyımın sesini
varolmadığım için özür dilememi beklemeyin benden
özenle yaratılmış bir zavallı kullanıyor bedenimi
biliyorum korkuyorsunuz artık
düşürdü zaman ağzından cevizi
bakire sonunda doğurdu karnındaki bıçağı
tersten her söylediği doğru çıktı yalanın
çığlıklar atarak düzüşüyor robotlar yollarda
eğiliyor minareler edilen son içten küfürün önünde
akıllarına farklı bir fikir gelince patlıyor insanlar
akışın yönünü değiştirecek gücü bulamadığım için kızmayın bana
arkamdan nefretle ittirdiniz o gün
ve yokuş aşağı hiç durmadan yuvarlanıp gidiyorum hâlâ…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder