Kapı kapalı
Kupkuru bir ağaç içeride
Beyin, buruşmuş, şaşkın
Suyu çekilmiş bardağın
Bir de ayna, karanlığı tümüyle yutmuş,
şişmiş,
mutsuz…
Kapı açık
Boşluk kaplamış her yeri.
Sırıtış da orada.
Açıyor ağaç binlerce gözle
Sohbete başlayacak, ağzını şapırdatıyor beyin
Taşıyor,
yerlere dökülüyor bardaktan
salyalar
Gıcırdıyor kapı birden
ve duruyor an
Odada,
benle ayna
karşı karşıya
Hâlâ kapkara o,
suskun,
içine almayı bir kez daha reddediyor aksimi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder