9 Kasım 2007 Cuma

Annemden Özel Rica

Nevizade’deyim. Dudaklarım kurumuş. Önümdeki bira bitmiş. Ali’ye bakıyorum ve aklıma bir votka söylemek düşüyor. Tam el edecekken telefon çalıyor. Bakıyorum. Yine annem.

“Alo.”

“Oğlum, sakın karıştırma içkileri, tamam mı?”

“Öff, tamam anne ya.”

Kapatıyorum telefonu ve bir bira söylüyorum.

Her seferinde aynı şey.

Hiç yorum yok: