O gün çok önemliydi. Diğer günler beynin kara deliğinde yok olup gitmişti ve işlemiyordu dakikalar. Anılar yaşamın içsel enerjisini taklit etmekteydi. Birbirine girmişti görüntüler ve geriye dönmek isteyenler yok olup gidiyordu perdenin arkasında. O gün bitmeyecekti. Sadece insan yok olacaktı bir anda. Sırtını dönmüş gibi görünecekti. Ağlar gibi. Ama bunları becerecek zamanı bile olmayacaktı. O günün ne kadar önemli olduğunu anlamaktan başka...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder