Geçmişten beş kilo 0 Rh+ kan çektim.
Panik atağımı bir arkadaşıma geçirip kurtulmak için suratına dik dik baktım. Onunki de bana geçti.
Tartıya sinirli zamanlarımda çıktığımda iki kilo daha zayıf çektiğimi keşfettim.
Otobüste yaşlı kılığına girmiş bir ilkokul öğrencisine yer verdim.
Rating’i düşman belledim. Onu öldürmek için and içtim. Becerebilsem ratingim kaç olurdu diye düşünmeden edemedim.
Ülkemizi küresel güçlerin ılımlı islam oyunundan kurtarması için tanrıya ılımlı bir şekilde dua ettim.
B sınıfı osuruktan bir filmin içinde olduğumu ortaya çıkarmak için çalışmalara başladım.
Bir gün sonra öleceğini öğrenen birisi hemen şimdi ne yapmalıdır, diye sordum kompütere. Cevap, horul horul uyumalıdır çıktı.
Fazla kahveden titreyen ellerimi durdurmaya çalışınca dünyanın sallanmaya başladığını gördüm.
Bu günün de delilere bayram olabilmesi için İçişleri Bakanlığı’na dilekçe yazdım.
Bir Bruegel tablosuna girip kafasını kaçırmış yığınların o tarifsiz yaygarasını izleyerek bir çay içtim. Bir de tost söyledim ama ölülerin arasından geçip gelene kadar ekmek kadayıfına dönüştü.
Aklıma bir şey gelince bol bol güldüm ama neye güldüğümü düşününce unuttuğumu farkettim.
Eve geldim, yemek yedim, oğlumla oynadım, karımla kikirdeştim, bunları yazdım ve......
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder